Beste allemaal,

Gisteren heb ik de brief van pa ontvangen en bedankt er voor. Je wordt zo langzamerhand een dagje ouder, maar het schrijven gaat je nog best af. Met de soevereiniteitsoverdracht is het hier rustig gebleven. Wij hebben er nauwelijks iets van gemerkt. Wij zijn nu gasten, wat een eer. Ik hoop maar dat meneer Soekarno zich als een goed gastheer zal gedragen. Ik heb weer last van mandi-oren. Ik druppel nu iedere dag drie keer bij de hospik en het begint gelukkig al weer een beetje beter te worden. Allemaal veel heil en zegen toegewenst voor het nieuwe jaar. Maar hopen op een voorspoedig 1950.

Moe, je vroeg of ik niet al te onbeschaafd ben geworden. Dat zal nog wel meevallen. We gebruiken vaak wat rare woorden en als we gemakkelijk willen zitten, leggen we de voeten op tafel en we lopen zowel binnen als buiten vaak in onze onderbroek. Dus je ziet dat het nog wel meevalt. Zoals je boven aan de brief ziet, zitten we nu in Brebes, 14 km voorbij Tegal. Op de kaart zal het wel vermeld zijn. We zitten hier redelijk goed. Met Kerst zijn we 's avonds in Tegal naar de kerk geweest. Hij zat propvol en er was zelfs een soldatenkoor. Het was een prachtdienst. In de kerk stond ook een kerstboom. Dat vond ik wel wat vreemd, want dat heb ik thuis nooit gezien. En van de kerk in Ede heb ik een pakketje gehad. er zat zelfs een lekker blik kersen in. Alleen de sigaretten waren beschimmeld, maar ja, daar is niets aan te doen. Zo, het papier raakt weer vol dus eindig ik weer met de hartelijke groeten.

Bier is er niet, we drinken limonade

Dagboek 19-12-1949
Het is vandaag een jaar geleden dat de actie begon. Als we toen geweten hadden hoe we er nu voorstaan, waren we er waarschijnlijk niet zo optimistisch aan begonnen. Morgen verhuizen we met 3 wagens van de A.A.T. naar Brebes, dat 14 km achter Tegal ligt. We moeten nu wel met de A.A.T. reizen aangezien we zelf 16 ¾ tonners hebben moeten inleveren voor de heren T.N.I. Onze wagen was er ook bij. De chauffeurs die altijd zuinig op de wagens zijn geweest, zijn slecht te pas om het maar zacht uit te drukken. De laatste tijd hebben ze bewust heel ruw en wild met de wagens gereden. Hier in Brebes liggen we met de hele compie. Ons peloton ligt aan de rand van het stadje in twee stenen huizen. De ligging gaat best behalve als het regent en dat doet het de laatste tijd dagelijks en dan lekt het hier aardig.

Dagboek 31-12-1949
Ik moet vanavond voor 24 uur op wacht. Maar er tussendoor kan ik toch nog bij de Oudejaarsavondviering aanwezig zijn, die wij gezamenlijk houden bij het 3e peloton. Om 10 uur houdt de c.c. luit. Creemers, een korte speech en wordt de eerst gesneuvelde van ons bataljon herdacht, die op het uur af een jaar geleden is gedood. Daarna kunnen wij ons tegoed doen aan gebak uit eigen keuken, chocolade en een klein beetje jenever. Officieel mogen we die nu niet drinken i.v.m. de soevereiniteitsoverdracht, daar men anders voor relletjes vreest.