Pasar Djohar

We gaan in Semarang veel de stad in. Lopen op pasar Djohar, biljarten in het militair tehuis en bezoeken de Tijgerclub. Vandaag kwam echter de order af dat ook wij geconsigneerd zijn en wacht moeten kloppen, daar er naar verwachting een 1500 man communistisch geïnfiltreerde bendes achter het vliegveld zitten. We hebben een paar wachtjes geklopt maar verder is het in de stad rustig gebleven. Later berichtte men ons dat ons verlof drie dagen werd verlengd vanwege de door ons verrichte dienst. En daar het ons goed beviel hebben we er zelf nog maar een dagje aan vastgeknoopt. Op 31 oktober zijn we weer teruggekeerd op Bala Poelang.

Tijgerclub

Vandaag is ook het restant van ons peloton van Bala Poelang vertrokken en zitten we weer gezellig bij elkaar in Songgom. We hebben inmiddels een mooie jeep te leen gekregen van de suikerfabriek Djati Barang waarmee we 's avonds met nog een paar jeeps patrouille rijden.

Gisteravond hoorden we dat de vierde compie een gevoelig verlies geleden heeft. Zij zijn vanuit Djati Barang uitgerukt met 28 man en kwamen in het terrein in vuurcontact met een 200 man van de D.I. Zij splitsten zich in drie groepen, maar werden toch omsingeld. Twee groepen wisten door te breken, maar de voorste groep zat midden tussen de D.I. en werd gesommeerd zich over te geven. Dat wilden zij niet en zijn op de vlucht geslagen met achterlating van enkele wapens en twee doden. Onderweg viel één van hen van vermoeidheid in de sawa en is gestikt in de modder. Het gevecht heeft twee en een half uur geduurd. Nu telt ons bataljon 22 doden en naar schatting een 75 gewonden.

We hebben nu al drie dagen achter elkaar actie gevoerd tegen de D.I. Twee keer in ons gebied en één keer met wel 500 man achter Tegal. De D.I. heeft versterking gekregen van een 500 man uit West Java. In veel kampongs hebben we razzia's gehouden en de mannelijke bevolking gevangen genomen. Bij elkaar wel 2.000 man. Die zijn later geselecteerd waarna de fouten zijn afgevoerd. Enkele huizen van de ploppers in brand gestoken.

Onze bataljonscommandant, overste v.d.Ven, is vanmiddag afscheid komen nemen, daar hij maandag naar Nederland vertrekt. Hij is altijd een goede actiecommandant geweest en wij mochten hem wel. Hij heeft ook nog zelf de eretekens van orde en vrede aan ons peloton uitgereikt. We mogen het dragen met twee sterren, aangezien wij twee jaren in vuurcontact met de vijand zijn geweest.

Pantserknots

Gisteren is de pantserknots van het 4e eskadron gevechtswagens op onze post aangekomen. Vandaag patrouille gereden door een stel kampongs. We zagen al gauw drie kerels wegduiken in de kali, die we meegenomen hebben voor verhoor. In de volgende kampong zagen we weer een stel kerels. Toen wij stopten ging het hele stel lari. Wij van de wagen en er achter aan. Een kerel kreeg een kogel in de rug en kroop nog net achter een boom. Eén van de jongens er op af en toen hij vlak bij was trok de man een pistool en schoot. Maar hij werd snel zelf dodelijk getroffen. Het pistool werd door de betrokken soldaat buitgemaakt. Ondertussen werd ook hevig geschoten met de browning van de pantserknots. We hoorden de kerels nog wel roepen: "Madjoe, D.I." maar ze gingen toch maar de andere kant op. Aangezien wij maar met een paar man waren, zijn we teruggekeerd om insluiting te voorkomen.

De pantserknots vertrekt vandaag weer naar Boemiajoe, maar er zijn twee carriers met tien man voor in de plaats gekomen zodat onze post op behoorlijke sterkte is. Ondertussen zit de D.I. hier over het algemeen nog behoorlijk te rommelen. Er komen hier nu steeds meer troepen uit het gebied Wonosobo / Poerwokerto, aangezien ze daar vrij komen in verband met de ontruiming.

Gisteravond moesten we met acht man en twee brens uitrukken naar Tegalwangi, vier kilometer achter Proepoek, om een T.N.I.post te beveiligen, aangezien de T.N.I. ergens op patrouille moest. Ze waren bang dat de D.I. de kampong zou platbranden tijdens hun afwezigheid. Er waren maar drie baley-baleys, waar je met z'n tweeën op kunt liggen. Zodoende moest de oude wacht op de baley-baley slapen van de nieuwe wacht. Vanuit Proepoek er heen gelopen, want daar kunnen geen auto's rijden. In de kampong gegeten. 's Middags om vier uur de volgende dag kwam de T.N.I. terug met vier gewonden. Wij blij en konden gelukkig weer naar onze eigen post.